αν εισαι ετοιμοθανατος
ή εχεις προσφατα πεθανει,ειδοποιησε τον Gregor Schneider,να σ εκθεσει στην νεα του δουλεια.
οταν ρωτηθηκε γιατι κανει κατι τοσο μακαβριο,απαντησε για να δειξω την ομορφια του θανατου.
μια παθολογος η Roswitha Franziska τον βοηθα στην αναζητηση του εκθεματος.
ολη η φαση θα γινει στο Krefeld της γερμανιας.
αν θες πιο πολλα για τη μαλακια που δερνει τον καλλιτεχνη και τη γιατρο, στο spiegel.de !
οταν ρωτηθηκε γιατι κανει κατι τοσο μακαβριο,απαντησε για να δειξω την ομορφια του θανατου.
μια παθολογος η Roswitha Franziska τον βοηθα στην αναζητηση του εκθεματος.
ολη η φαση θα γινει στο Krefeld της γερμανιας.
αν θες πιο πολλα για τη μαλακια που δερνει τον καλλιτεχνη και τη γιατρο, στο spiegel.de !
posted by ONOMATODOSIA at 8:18 μ.μ.
7 Comments:
dieta,guten morgen!
;)
Ευτυχώς δεν είμαι ακόμη...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Καλημέρα, δεν βλέπω που είναι το πρόβλημα αν έχει υπάρξει εκ των προτέρων συγκατάθεση του νεκρού για κάτι τέτοιο. Όσο μακάβριο κι αν είναι,δεν παύει να έχει κι άλλη μια διάσταση. Θα μπορούσε βέβαια να μην το κάνει με κανονικά σώματα,να παρουσιάσει πχ νεκρούς σε πίνακες, σε γλυπτά κτλ αλλά η όμορφια της τέχνης έγκειται -ακόμη- στο ότι μπορεί και να σοκάρει (εκτός των άλλων).
Δεν ξέρω αν θα πήγαινα να δω μια τέτοια έκθεση αλλά δεν ξεχνώ πως πολλές φορές κοίταξα με πραγματική περιέργεια το πρόσωπο ενός νεκρού. Όλοι έχουμε βρεθεί σε κηδείες και είμαι σίγουρη ότι το πρόσωπο ενός νεκρού, μαγνητίζει με έναν πολύ συγκεκριμένο και παράξενο τρόπο τους ζωντανούς που γυρίζουν σα μύγες γύρω του ώσπου να τελειώσει η τελετή και να τον εξαφανίσουν μέσα στο χώμα.
Ωραίο θέμα για συζήτηση πάντως. Nα ευχηθώ καλό Πάσχα τώρα ή να το κάνω σε άλλο ποστ; :)
γεια σου φιμπι!
ασκαρ,ναι.κι ετσι να μεινει.
ρεγγινα,οκ.αφου εχει πεθανει και μη την συγκαταθεση του πριν ας πουμε συμφωνω...
ο τυπος εδω λεει θελει να δειξει την στιγμη που ερχεται ο θανατος,τη στιγμη που ξεψυχαει χαροπαλευει ο αλλος...εδω δε συμφωνω.
και ποστ να κανεις και καλο πασχα να περασεις...!
Τον καλλιτέχνη αγαπητέ, δεν τον δέρνει η μαλακία. Τα λόγια του δείχνουν σεβασμό, καί στον άνθρωπο καί στο θάνατο. Το πρόβλημα (εικάζω) είναι ότι το γεγονός το κάνει δημόσιο. Αλλά ο θάνατος είναι κάτι που όσο και να το θες δεν γίνεται δημόσιο παραμένει προσωπική εμπειρία κι έτσι αυτοπροστατεύεται πολύ καλύτερα απ’ ότι το σεξ που μπορεί να γίνει πορνό.
«Η στιγμή που έρχεται ο θάνατος» Μεγάλο ταμπού ακουμπάει ο καλλιτέχνης εδώ και είναι φυσικό η «μαλακία» που δέρνει τα πλήθη να δυσανασχετεί. Γιατί τα πλήθη ... (διακόπτω και παραπέμπω σε άλλο post με λόγια αλλονών:
Ο ποιητής δεν έχει σχέση μ’ αυτή την κατάσταση της ελπίδας, γιατί η τραγωδία του είναι ότι τα ’χει τετρακόσια. Αυτή είναι η τραγωδία του ποιητή, ότι δεν πετάει στα σύννεφα, ότι έχει σώας τας φρένας του.
Αιθεροβάμονες είναι οι καθημερινοί άνθρωποι. Ο ποιητής δεν είναι. [...] Οι μεγάλοι τρελοί είναι οι άνθρωποι της κοινής και κοινωνικής λογικής. [...] Η κοινή λογική είναι μορφή παραφροσύνης. [...]
Θα το βρείτε κάτω-κάτω στο: Η τρομερή παγίδα της ύπαρξης
Δημοσίευση σχολίου
<< Home