ευκολο ποιηματακι ζορικη ζωη

τσουξιμο τ απογευματα στα ματια
το σωμα λιγη χαλαρωση ψαχνει να βρει
στο κεφαλι η ζαλαδα στριφογυριζει
να ρθει το βραδυ να κοιμηθει.

ολα ειναι οπως φαινονται
δε σταματουν ουτε στιγμη
μαζευεις δυναμη και σου την παιρνουν
το μεσημερι το αλλο πρωι.

επιβιωση ειναι τα παντα
να κρατηθεις να μοιραστεις
να μη λυγισεις να μη λαλησεις

μου τη δινουν οι ριμες ... καντα.