ταδε εφη η γυναικα μου
*ουφ! οποιος βρει ενα πλυντηριο που πλενει και μετα αμεσως σιδερωνει και διπλωνει τα ρουχα θα τον παραδεχτω*.
εννοειτε εκανα την παπια και συμφωνησα και της επιασα το μπλα μπλα ... μη μου ζητησει κανα χερακι βοηθειας !
μην αγχωνεσαι,της λεω.
ειναι στα σχεδια κι αυτο.
ολα τα εχουν σκεφτει !!!
εννοειτε εκανα την παπια και συμφωνησα και της επιασα το μπλα μπλα ... μη μου ζητησει κανα χερακι βοηθειας !
μην αγχωνεσαι,της λεω.
ειναι στα σχεδια κι αυτο.
ολα τα εχουν σκεφτει !!!
posted by ONOMATODOSIA at 6:47 μ.μ.
14 Comments:
Το θέμα δεν είναι να τον παραδεχτεί. Το θέμα είναι να αγοράσει και την συσκευή. Που λογικά αν φτιάξουν ποτέ κάτι τέτοιο θα κοστίζει όσο ένα μικρό διαμέρισμα!!!
Πανω απ'ολα ψυχραιμια!!!
Ολα θα γινουν στην ωρα τους!!
Κλασσικες δικες μου ατακες!!!
Πάρτε πρέσα! Σώθηκα! Τώρα ζητάω να σιδερώσω εγώ!
Αφου τελειωσει το πλυντηριο, βαλε τα ρουχα σε κρεμαστρες και αστα να στεγνωσουν εκει. Μετα απο αυτο δεν χρειαζονται σιδερωμα. Για πιο προχωρημενους, υπαρχει στεγνωτηριο σε μεγεθος ψυγειου οπου κρεμας παλι τα ρουχα σε κρεμαστρες, στεγνωνουν απο την θερμοτητα και ψεκαζονται με ατμο, ετσι ωστε τα παιρνεις στεγνα και σιδερωμενα καλα.
Πάρε πουκάμισα που δεν χρειάζονται σιδέρωμα θα το εκτιμήσει.
Ναι, αλλά δεν το έχουν υλοποιήσει ακόμα (γκρρρ)
Το σωστό είναι να σιδερώνει ο καθένας τα δικά του και την ώρα που θέλει να φορέσει κάτι!!
Φυσικά δεν νομίζω ότι θα πεις στην γυναίκα σου να δρομολογήσει κάτι τέτοιο!! ;-)
Αυτοί οι ιάπωνες κάνουν θαύματα. Κάποια στιγμή θα το φτιάξουν κι αυτό.
Μέχρι τότε, (κορίτσια) υπομονή.
(Είναι το σύστημα "συμπάσχω, αλλά δεν είμαι και πολύ πρόθυμος να βοηθήσω...")
σνικολας,ναι.λες να φτιαξουν ποτε;
πρεζα,χα!ναι.παντα κουλ.
διαστηματα,της το ειπα.
πριγκηπας,ωραια λυση,χωρο θελει ομως...
αραμμος,σωστο.
κονφου,μη τρελαινεστε.στα σχεδια ειναι...
ντεμπη,σωστο κι αυτο.
νεροπιστολερο,χα!νορμαααλ.
ενταξει οκ.οπου μπορω θελω βοηθαω...
Μπορεί να σταματήσει να τασιδερώνει όλα,πολύ απλό!
maramena,ψεματα!!!
Την επόμενη φορά αφιέρωσέ της ένα τραγούδι για να το δει πιο ποιητικά... :)
Σίδερο με ατμό
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Την ώρα που σιδέρωνε
της ήρθε πως ξημέρωνε
και σφύριζε καράβι.
Σαν τότε που διαλέγαμε
με ποιον μπορεί να φεύγαμε
στην πρώτη αγάπη σκλάβοι
Κι είχε ένα σίδερο μ' ατμό
και λίγο ιδρώτα στο λαιμό
Σάββατο απόγευμα στην άκρη της κουζίνας.
Γυρνάει ραντίζει ένα γιακά
και λέει στον άντρα ξαφνικά
πως πάει κι αυτός ο μήνας.
Την ώρα που σιδέρωνε
της ήρθε πως ημέρωνε
στα γόνατα λιοντάρι.
Διπλώνει ένα πουκάμισο
κι ο γιος χρονώ ενάμισο
στα πόδια της κουβάρι.
Κι είχε ένα σίδερο μ' ατμό
και λίγο ιδρώτα στο λαιμό
Σάββατο απόγευμα στην άκρη της κουζίνας.
Γυρνάει ραντίζει ένα γιακά
και λέει στον άντρα ξαφνικά
πως πάει κι αυτός ο μήνας.
Την ώρα που σιδέρωνε
της ήρθε ν' αφιέρωνε
σε κάποιον τη ζωή της
Που ανέβαινε στη μάντρα της
και γνώριζε τον άντρα της
με την αναπνοή της.
Κι είχε ένα σίδερο μ' ατμό
και λίγο ιδρώτα στο λαιμό
Σάββατο απόγευμα στην άκρη εκεί στην πόρτα.
Μια πιέτα δύσκολη πατά
απ' τ' όνειρό της σταματά
κι ανάβει όλα τα φώτα.
Αχχ αυτό περιμένω κι εγώ!!
πλυντήριο-στεγνωτήριο-σιδερωτήριο-διπλωτήριο
Όλα σε ένα!!
νιεμαντσροσε,ευχαριστω.
σεαινα,ειναι στα σχεδια κι αυτο...
μακια.καλο βραδυ.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home