στομα κλειστο
μ αρεσει να μη μιλαω. αν ηταν στο χερι μου να μη μιλησω ολη μερα, θα το εκανα.
αλλα ολο και κατι θα με ρωτησουν στην οικογενεια, στην δουλεια, αλλου ... και αναγκαζομαι ν απαντησω.
δεν ειναι οτι δε θελω να εχω επικοινωνια αλλα βαριεμαι τα λογια ετσι κι αλλιως δε τα πολυπροσεχουμε, μονο τα δικα μας μας ενδιαφερουν.
θα ηθελα να μιλουσα με αλλους τροπους.δε ξερω με ποιους.
ισως με κινησεις, με νοηματα, με τα ματια ...
ή να οπως τωρα, αυτα που ηθελα να πω, τα ειπα, χωρις ν ανοιξω το στομα μου καθολου.
αλλα ολο και κατι θα με ρωτησουν στην οικογενεια, στην δουλεια, αλλου ... και αναγκαζομαι ν απαντησω.
δεν ειναι οτι δε θελω να εχω επικοινωνια αλλα βαριεμαι τα λογια ετσι κι αλλιως δε τα πολυπροσεχουμε, μονο τα δικα μας μας ενδιαφερουν.
θα ηθελα να μιλουσα με αλλους τροπους.δε ξερω με ποιους.
ισως με κινησεις, με νοηματα, με τα ματια ...
ή να οπως τωρα, αυτα που ηθελα να πω, τα ειπα, χωρις ν ανοιξω το στομα μου καθολου.
posted by ONOMATODOSIA at 8:30 μ.μ.
8 Comments:
Τα μάτια θα έλεγα ότι είναι αυτά που μιλάνε πιο πολύ και από την γλώσσα μας. Σε κάποιους ανθρώπους τουλάχιστον. Γι αυτό και οι συζητήσεις μέσω ηλεκτρονικών μέσων χάνουν... Χεχε... Αν και χωρίς τα blog...
bariemai..
Η τηλεπάθεια είναι μια καλή λύση!
γιωργος,παραγιναν και τα μπλοκ...
ανισιχος,λιγο πολυ ολοι το κανουμε.
ανικολας,ναι.ωραια θα ηταν.
H σιωπή είναι και η αρετή των ασκητών!
Κάποτε, κάποια ψυχή μου είχε πει: "Απολαμβάνω τις σιωπές μας".
Τέσσερις μήνες αργότερα, μου έλεγε:
"Δε μου δίνεις σημασία. Μιλάω και κάνεις σα να μη με ακούς".
ασκαρ,ναι.
δε θελω ν ασκητεψω ομως.χαχα!
διαστηματα,γυναικα ηταν ε;
"Η Σιωπή,είναι αρετή,όταν βγαίνει απο μέσα μου.
Αλλοιώς τη φοβάμαι"
Lao Chi.
υγ.Εμείς πάλι μιλάμε πολύ.
Ακατάπαυστα.
Ίσως γιατί ποτέ δεν συμφιλιωθήκαμε με την ιδέα της Αλήθειας που έχει η μη-λεκτική επικοινωνία...
Δημοσίευση σχολίου
<< Home